تحلیل شخصیت و شخصیت پردازی در داستان کوتاه «دیه» اثر عمر سیف الدین

چکیده «دیه» اثر عمر سیف­الدین نویسندۀ ترک، داستانی آموزنده و مورد توجه نسل­های بعدی خود است. بدون توجه به ساختار و عناصر تشکیل­دهندۀ ی-ک اثر نمی­توان به درک نوین و عمیق­تری از آن رسید. گرچه شخصیت و شخصیت­پردازی بیشتر مربوط به رمان است و در داستان کوتاه، فرصت پردازش شخصیت وجود ندارد، اما شخصیت و ­شخصیت­پردازی از جمله مواردی است که در ساختار داستان کوتاه «دیه» درخور توجه و تأمل است. این مقاله به شیوۀ تحلیلی- توسیفی، در ابعاد گوناگون به بررسی عنصر داستانی شخصیت و شخصیت­پردازی در داستان «دیه» پرداخته است. نویسنده از شیوه­­ها و گونه‌های مختلف شخصیت‌های داستانی برای خلق و پرداخت شخصیت­ها استفاده کرده است. طبق بررسی­های صورت گرفته و قرار گرفتن اثر در حوزۀ داستان کوتاه، عمر سیف­الدین هنگام نوشتن داستان «دیه» به کیفیت عناصر داستان و انسجام آن توجه بسیار داشته است که این امر در بخش شخصیت­ها نمود بیشتری را دارد.